| • Cockart, -aert(s), -aers, Cocqua(e)rt, Coquart, Cocart, Cocca, Cok(k)aerts, Koka(e(rt, -a(s), Kocka(e)rt(s), -artz, Cochard, -art, Coukard, -art, Koekaerts, Coekaert(s), Coeckaerts, Couchart, -ard, Kuckart(s), -a(e)rtz, -ertz, Kukart: 1. BN. Afl. van Ofr. coc, Fr. coq: haan. Ofr. cocart: onnozele hals, (maar ook) verwaande, opschepper, snoever; Mnl. cockaert: suffer, sul. 1340 Colini Cocart; 1404 Oudart Coquart, Laon (MORLET); 1284 Hersens li Cochars, Pont-sur-Sambre (HERB.); 14e e. op Cockaerds huus = Kokaerts huus = Koekaerts huse, Bs. (OSTYN); 1385 Obrecht Cokaerts, Tg. (IOT). — 2. Patr. Zie ook Cochoul. 1349 Cochar de Hemricourt = Cochar dit Kochar ou Cockelet d'Hemricour, Luik (BODY 108). — 3. Zie ook Crokaert(s). [WFB2] |
